Choroba spowodowana jest niskim stężeniem tlenu na dużych wysokościach. Ważne aby osoby udające się w rejony górskie powinny nauczyć się rozpoznawać jej objawy. Choroba wysokościowa może dotknąć każdego, bez względu na wysokość rejonów górskich.
Organizm z czasem przystosowuje się do zmian wysokości, co nazywamy aklimatyzacją. Polega ona na zwiększeniu w krwi liczby czerwonych krwinek odpowiedzialnych za rozprowadzaniu tlenu po organizmu. Każdy organizm indywidualnie przystosowuje się do wysokości.
OBJAWY
- bóle głowy
- bóle mięśni
- zmęczenie
- zawroty głowy
- nudności
- drażliwość
- wymioty
- obrzęki kończyn
ZAPOBIEGANIE
- przystanki aklimatyzacyjne - przed osiągnięciem 3000 m, warto zrobić sobie 1-2'dniowy przystanek, który pozwoli organizmowi się zaadoptować do zmniejszonej gęstości powietrza i obniżonej zawartości tlenu
- przyjmowanie dużej ilości płynów
- unikanie alkoholu
- ewentualne przyjmowanie tabletek przeciw chorobie wysokościowej (zawsze należy poradzić sie lekarza)
- w krajach gdzie są one dostępne pomagać może żucie liści koki lub picie wywaru z nich przygotowanego (tzw. mate de coca - herbata z liści koki) - pomaga również napar ze świeżych liści bazylii
LECZENIE
jedynym sposobem leczenia jest szybkie przetransportowanie chorego w dół
Polub Nas na facebook'u...w ten sposób dowiesz się kiedy uruchomimy kolejny z naszych poradników ... dostarczymy również najnowszych ciekawostek z dziedziny podróżowania
... gwarantujemy ZERO SPAMU
